Elterwater Happy Girl/ Tootsie

Het zou een topper moeten worden, het nestje dat gefokt werd door Rupert Hill en Rosemary Blackmore.

De keuze van de absolute topreu ”Ft. Haretor Abel of Bellever” en “Elterwater Lady Eleanor”.

Het werd een keuze waar lange wachtlijsten voor waren. Vooral “Abel” met zijn majestueus voorkomen en indrukwekkende lijst van overwinningen, was ook voor topvoorjagers in Engeland en Wales een felbegeerde dekreu en leverancier van “specials”.

En “special” was onze Tootsie. Bij het ophalen met een vliegkenneltje voor puppies in Engeland, bleek al meteen dat er met haar iets aan de hand was, ze paste op 8 weken al bijna niet in het kenneltje. Het was maar goed dat de dames achter de incheck van de KLM-balie goed gemutst waren. Anders was de reis niet doorgegaan. Wat was het een enorme pup.

De puppentijd ging goed, paste zich prima aan, was een heerlijke slungel, doch ze bleef maar groeien en groeien. Was het een nieuw hondenvoer dat die groei zo extreem maakte?

Op de leeftijd 7 maanden woog ze ruim 45 kilo`s! En groeide maar door en door.

Maar behalve haar indrukwekkend voorkomen had ze nog een grote eigenschap, het was een hond met enorm gevoel voor humor. Ze kon zich zo leuk presenteren, was nooit chagrijnig en maakte geen verschil tussen opdrachten tijdens werkproeven of jachtpartijen. Ze was altijd te porren om Aktie te ondernemen.

Een lange lijst met “A-diploma's” sieren haar fotoboek. Tootsie stelde nooit teleur, ging net zolang door dat het apport binnenkwam. Een uitnodiging voor de Nimrod was de slagroom op haar taart en ze had die dag de tijd van haar leven.

Doch toen ze een jaar of vijf was, bleek dat haar voorkeur naar de echte jacht het grootst was en in haar dagen werden er in Nederland nog volop fazanten bejaagd. Ze heeft het tot het laatst mee mogen maken.

Op 12-jarige leeftijd kreeg ze een zware hersenbloeding en in een paar dagen veranderde een grote sterke hond in een zielenpoot die niet meer uit haar mand kon komen.

Het werd voor ons een eenzijdig moeilijk te nemen beslissing. Maar het was beter zo om haar niet langer te laten lijden.